باور این که چرا برخی زوجهای جوان در سالهای نخست زندگی تن به جدایی میدهند، کمی سخت است، اما به طور حتم نمیتوان از آن ساده گذشت.
سازمان ثبت احوال در جدیدترین آمار خود بیشترین طلاقهای سال 1387 در تهران را مربوط به ازدواجهای کمتر از یکسال دانست.
در مقابل هر ازدواج در سال 1387، یک طلاق در استان تهران به ثبت رسیده است که آمار خوشایندی نیست.
ثبت 29 هزار و 429 واقعه طلاق در تهران طی یک سال گذشته
بیشترین طلاق ثبت شده طی این مدت مربوط به ازدواجهای کمتر از یکسال است.
بررزسی پدیده طلاق در سالهای نخست ازدواج را از منظرهای متفاوت
نخست آن که زوجهای جوان به سطحی از آگاهی و بینش رسیدهاند و قبل از بچه دار شدن و گرفتاریهای ویژه آن به جدایی رضایت میدهند که این مورد مثبتی است ولی این پدیده در عین حال نشان دهنده نبود سازگاری و خلأ تصمیم گیری و مسئولیت پذیری زوجهای جوان است که ضرورت استفاده از مشاورههای خانوادگی و روانی را بیش از پیش آشکار میکند.
به گفته کارشناسان علوم اجتماعی، یکی از دلایل عمده بروز طلاق در سالهای نخست زندگی مشترک وجود تضادهای فکری و فرهنگی بین زن و مرد و مداخلههای مستقیم و غیرمستقیم نزدیکان در زندگی آنهاست.
آنها تغییر در نوع نگرش جامعه نسبت به مسایل اقتصادی و اجتماعی را یکی از دلایل سست شدن پایههای زندگی مشترک به ویژه در سالهای نخست میدانند و معتقدند که ترویج تفکر مادی گرایانه و افزایش چشم و همچشمی بین خانوادهها از جمله در تعیین مهریههای سنگین و جهیزیههای پرتجمل فشار مالی و روانی زیادی را به خانوادهها وارد میکند و سبب افزایش تنش و اختلاف از همان روزهای آغازین زندگی زوجهای جوان و والدین آنها میشود.
بیکاری، اعتیاد به مواد مخدر، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، اختلاف طبقاتی، نبود تفاهم و بروز ناسازگاری خانوادگی از جمله عواملی هستند که فشارهای روانی زیادی را بر زندگی مشترک زوجین تحمیل می کنند و موجب افزایش طلاق بویژه در سالهای نخست ازدواج میشوند. اما این که کدام یک از این علل مهمتر است، سؤالی است که تاکنون به جوابهای متفاوتی ختم شده است.
سازمان ثبت احوال در جدیدترین آمار خود بیشترین طلاقهای سال 1387 در تهران را مربوط به ازدواجهای کمتر از یکسال دانست.
در مقابل هر ازدواج در سال 1387، یک طلاق در استان تهران به ثبت رسیده است که آمار خوشایندی نیست.
ثبت 29 هزار و 429 واقعه طلاق در تهران طی یک سال گذشته
بیشترین طلاق ثبت شده طی این مدت مربوط به ازدواجهای کمتر از یکسال است.
بررزسی پدیده طلاق در سالهای نخست ازدواج را از منظرهای متفاوت
نخست آن که زوجهای جوان به سطحی از آگاهی و بینش رسیدهاند و قبل از بچه دار شدن و گرفتاریهای ویژه آن به جدایی رضایت میدهند که این مورد مثبتی است ولی این پدیده در عین حال نشان دهنده نبود سازگاری و خلأ تصمیم گیری و مسئولیت پذیری زوجهای جوان است که ضرورت استفاده از مشاورههای خانوادگی و روانی را بیش از پیش آشکار میکند.
به گفته کارشناسان علوم اجتماعی، یکی از دلایل عمده بروز طلاق در سالهای نخست زندگی مشترک وجود تضادهای فکری و فرهنگی بین زن و مرد و مداخلههای مستقیم و غیرمستقیم نزدیکان در زندگی آنهاست.
آنها تغییر در نوع نگرش جامعه نسبت به مسایل اقتصادی و اجتماعی را یکی از دلایل سست شدن پایههای زندگی مشترک به ویژه در سالهای نخست میدانند و معتقدند که ترویج تفکر مادی گرایانه و افزایش چشم و همچشمی بین خانوادهها از جمله در تعیین مهریههای سنگین و جهیزیههای پرتجمل فشار مالی و روانی زیادی را به خانوادهها وارد میکند و سبب افزایش تنش و اختلاف از همان روزهای آغازین زندگی زوجهای جوان و والدین آنها میشود.
بیکاری، اعتیاد به مواد مخدر، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، اختلاف طبقاتی، نبود تفاهم و بروز ناسازگاری خانوادگی از جمله عواملی هستند که فشارهای روانی زیادی را بر زندگی مشترک زوجین تحمیل می کنند و موجب افزایش طلاق بویژه در سالهای نخست ازدواج میشوند. اما این که کدام یک از این علل مهمتر است، سؤالی است که تاکنون به جوابهای متفاوتی ختم شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر